3.2 De Hoge Raad

Het Sanhedrin was de hoogste rechterlijke gezagsinstantie, niet alleen ten aanzien van godsdienstige zaken, maar ook bij de uitoefening van de wereldlijke rechtspraak. Vanaf het jaar 28 na Chr. was het recht om de doodstraf uit te spreken alleen nog maar voorbehouden aan de Romeinse gouverneur. Het Sanhedrin bestond uit 71 leden van onbesproken herkomst en gedrag. Tot de leden behoorden vertegenwoordigers van de priesterlijke stand (met de hogepriester als hoofd) en van de aristocratie van Jeruzalem (die zich in de partij van de Sadduceeën hadden verenigd). Anderzijds maakten vertegenwoordigers van de schriftgeleerden (rabbijnen) deel uit van het Sanhedrin. Zij kwamen voort uit de partij van de Farizeeën. In de tijd van Jezus werd de Hoge Raad gedomineerd door de Sadduceeën.

Pagina 3 van 5

Lees verder >>>

Joodse wetten

Volgens de Talmud was de ‘met stenen gehouwen zaal’ de traditionele vergaderplaats van de hoge raad. Deze zaal bevond zich op de grens van het tempelterrein. De Hoge Raad vergaderde op deze bijzondere locatie wanneer haar soevereine bevoegdheid diende te worden uitgeoefend. De Joden hanteerden hun eigen wetten en gingen niet uit van het Romeinse rechtssysteem. Ter oriëntatie een aantal uitgangspunten op basis van de Tora, ontleend aan een samenvatting uit ‘The Handbook of Jewish Thought’, geschreven door Rabbi Aryeh Kaplan.